فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 1، شماره 4، زمستان 87 ، شماره پی در پی 2

نقدی بر پیوسته نویسی یا جدانویسی کلمات مرکب بر اساس دستور خط فرهنگستان و پیشنهادهائی تازه برای ساده کردن و تجمیع آنها

صفحه (0 - 0)
امید مجد
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
پیوسته نویسی یا جدانویسی و قواعد حاکم بر آن بحث درازدامنیست که هنوز هم ادامه دارد . عمده محققان محترم در این خصوص به این نتیجه رسیده اند که اتصال و انفصال در خط فارسی چندان قواعد معینی ندارد و بیشتر تابعِ عادات و سلیقه نویسنده است . این پژوهش میکوشد تا بطلان فرضیه فوق را نشان میدهد و ثابت نماید خط فارسی خطی ضابطه مند و تواناست و قوانین پیوسته نویسی و جدانویسی در آن نیز مجموعاً از شش قاعده پیروی میکنند : یک قاعده اتصال و پنج قاعده انفصال .سپس در ادامه مقاله برای اثبات این فرضیه ، قوانین فرهنگستان زبان و ادب فارسی را در این خصوص نقد میکنیم و نشان میدهیم که هشت قاعده فرهنگستان در زمینه پیوسته نویسی میتوانند در ذیل همان یک قاعده معرفی شده ما قرار گیرند و پانزده ضابطه جدانویسی فرهنگستان نیز چیزی جز همان پنج قاعده معرفی شده در این مقاله نیست.

کلمات کلیدی
پیوسته نویسی , جدانویسی , اصل یک معنائی , ساده نویسی , عادت